บทที่ 38 Chapter : 38

“พี่วินขา อาหารมาแล้วเหรอคะ” อีหนมเดินออกไปพร้อมเสียงที่เค้นให้หวาน ร่าเริง และมีความสุขที่สุดในชีวิต

“อ้าว! พี่เกล” ยิ้มใส่ค่ะ พร้อมอ้าวด้วยโทนเดียวกันกับเจ้แกไปเลย นาทีนี้อีหนมจะยิ้มใส่เจ้แกอย่างเดียว

“ขนม...” เรียกหนมทำไมคะเอื้อย เหอะ! ทำเป็นเรียกฉันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเหมือนนางเอกขวัญเสียที่เจอน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ