บทที่ 42 Chapter : 42

“เกล...เวลาไอ้คริชมันเมาเละมันเอาใครไม่ได้หรอก มันเมาน้องชายมันเมาหัวทิ่มเหมือนตัวมันนั่นแหละ ฉันว่าเธอรู้ดี หรือถ้าไม่ยอมรับก็ไปตรวจ DNA วันนี้ซะให้มันจบ”

ฉันนั่งกอดน้องกรีนที่ยังร้องไห้ไม่หยุดค่อย ๆ หันหน้าและเบนสายตาจากพี่เควินไปหาพี่คริชช้า ๆ ด้วยความอึ้งแล้วฉันก็เห็นพี่คริชกำลังนั่งทำหน้าอึ้งม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ