บทที่ 43 Chapter : 43

“ไง...ไอ้คนดี” มันเงยหน้ามามองผมที่เดินมาหยุดที่โซฟาแล้วมองหน้ามันนิ่ง เชี่ยแม่งกูทำอะไรไม่ถูกครับ กูโตเป็นควายจนมีเมียแล้วต้องมาขอโทษพี่ชายนี่นะ กูอาย

“มึงจะมาขอโทษเฮียเหรอ...ไอ้ลูกคนเล็กของพ่อแม่” ไอ้เชี่ยคริชมองผมอย่างรู้ทันพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกวนส้นตีน

“ไอ้สัส!” ไอ้เชี่ยนี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ