บทที่ 30 ลังเล

“ไม่รู้จักเราจริง ๆ หรือแกล้งวะ” ชายหนุ่มนึกเจ็บใจ

“ผมภุชงค์เพื่อนกฤษ แฟนของแพรวา เด็กพนักงานที่ทำงานในร้านคุณไงครับ” เขาช่วยเธอฟื้นความทรงจำ

“อ้อ... คุณนั้นเอง ขอโทษนะคะ พักตร์จำคุณไม่ได้จริง ๆ ค่ะ” เธอเอ่ยขอโทษ ก้มหัวให้เขาเล็กน้อย

เจ๊แอ๋วมาจากไหนไม่รู้เอ่ยขึ้นมา “คุณสองคนรู้จักกันด้วยหรือคะ”

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ