บทที่ 42 มือไม่นิ่ง

"เหนื่อยจังเลยค่ะ วันนี้แพรขอนอนให้เต็มอิ่มหน่อยนะคะ"

"อือ... ยังไงถ้าถึงที่บ้านแล้ว พี่จะพิจารณาคำขอนี้อีกทีนะคะ"

เขาเอื้อมมือของตัวเองไปบีบมือเล็ก ๆ ของเธอ และยกขึ้นมาจุ๊บ ทั้งสองมองสบตากันอย่างอิ่มใจ

พีคยกโทรศัพท์โทรหาหลินทันที เมื่อพ้นออกจากประตูรั้วเรือนหลังเล็ก เธอปิดเสียงโทรศัพท์เอาไว้จึงท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ