บทที่ 95 น้องหนิง

“ไอ้บ้าเอ้ย บ่หันคนกะว่าจะใด... แค่ก แค่ก แค่ก” เสียงหนิงด่าทอ และไอแค่ก ๆ เพราะสำลักฝุ่น เธอรีบจอดมอเตอร์ไซค์ปิดหน้าปิดตา จนควันฝุ่นที่คลุ้งเริ่มจางหาย ก่อนจะสตาร์ตเครื่องรถใหม่ และขี่ตรงเข้าไปที่บ้าน

เห็นพ่อกับแม่กำลังนั่งคุยกันอยู่เบา ๆ ที่ใต้ถุนเรือน สีหน้าเคร่งเครียด

“อ้าว ... ได้ของม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ