บทที่ 24 ร่านกลิ่นรัก 24

“แล้วใครบอกว่าฉันจะให้มั่งไม่ได้ ฉันผิดที่คิดน้อย โง่ไปหน่อย แต่ตอนนี้อะไรที่จะยึดเขมไว้ได้ฉันจะแลกเธอมา ไปล่ะสันต์ บอกสี่ด้วยนะว่าฉันไม่อยู่หลายวัน”

วสันต์รอจนดนัยณุลับสายตา ปากของเขาขยับยิ้ม รอยยิ้มที่ดนัยณุไม่มีทางได้เห็น

“คุณสี่รู้ก่อนเฮียอีกครับ ขอให้เฮียโชคดีกลับมานะครับ”

เขมมิก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ