บทที่ 3 ร่านกลิ่นรัก 3

ใช่สิ ทำไมเขมมิกาจะไม่รู้ เธอเดินเข้าไปหาดนัยณุ และยกขาขึ้นเหยียบบนที่เท้าแขนพร้อมกับแอ่นหยัดกลีบกายกระตุ้นกามา

“แบบนี้ใช่มั้ยคะเฮีย”

“ช่ายเลยเขม” บอกเสียงยานคาง “อูยยย โคกสาวของ   เขมนูนเป็นหลังเต่าเลย แบบนี้เขาว่าผัวรักผัวหลงนะเขม” ตาของดนัยณุวาววับ จับจ้องตะลึงลานกับเนินสวาทอวบอูมตรงหน้า

“แล้วผัวเขมคนนี้หลงเขมหรือเปล่าล่ะคะ” เขมมิกาต่อปากต่อคำ ก่อนส่ายสะโพกวนไปมาอย่างยั่วยวน

“หลงสิเขม กลีบแคมบอบบางซ่อนอยู่ระหว่างเนินเขาในแหลมเบอร์มิวด้า ถ้าผัวคนนี้ไม่หลงก็บ้าแล้วล่ะเขม”

“ซี๊ดดดด เฮียพูดแบบนี้เขมเสียวจัง”

ดนัยณุกำท่อนลึงค์อวบใหญ่แล้วสาวขึ้นสาวลงเบาๆ มืออีกข้างสอดเข้าใต้หว่างขาแล้วรั้งสะโพกทอร์นาโดเข้ามาใกล้

“เฮียจะทำให้เขมเสียวกว่านี้อีก”

“เขมรู้นะว่าเฮียจะกินเขม เอาเลยสิเฮีย อย่าให้เขมรอนาน”

ดนัยณุสอดใบหน้าเงยขึ้นเพื่อสูดดมกลิ่นสาปสาวที่ใจกลางร่าง กลิ่นดอกไม้ประจำตัวเขมมิกาหอมฟุ้งแล้วกำลังหยาดเยิ้มด้วยน้ำหวานที่หลั่งลงมา เขาตวัดลิ้นเลียยอดเกสร ดูดดุนแล้วกลืนกินน้ำสาวที่แสนหวานลงคอ

“หวานจังเขมอื้มมมม”

“ซี๊ดดดด ผัวขา เมียเสียวจัง”

ปลายลิ้นสากเลียวนซุกซอนถ้ำสาวที่ยังคับแน่น ด้วย  เขมมิกาบริสุทธิ์ผุดผ่องรักษาเยื่อพรหมจรรย์ไว้ให้เขา และแม้ดนัยณุจะทำลายเยื่อบางๆ นั่นไปนานแล้ว ถ้ำสาวก็ยังคงความคับแน่นราวกับคนไม่เคย ปลายลิ้นห่อเล็กสอดเข้าไปในโพรงหลืบ ทิ่มแทงทะลุทะลวงแล้วตวัดลากไปบนติ่งเกสร

“อ๊ะ อ๊ะ เสียวจังผัวขา”

ดนัยณุดูดเกสรให้น้ำหวานหลั่งลงมาไม่ขาดสาย สะโพกเขมมิกาสั่นเร่าแต่ยังหยัดยืนให้เขาสวาปามน้ำทิพย์ราวกับคนโหยหิว ปลายนิ้วมือที่อยู่ตรงสะโพกลูบไปบนร่องสาวด้านหลัง เขมมิกาสะดุ้งเฮือก กรีดร้องรุนแรง

“อ๊ายยยย อย่าถูกรูนั้นเฮีย มันสยิวมาก”

“อื้ม...อา...สยิวสิดี น้ำเขมจะได้ออกมาเยอะๆ ดับกระหายให้เฮีย”

การกลืนกินรสชาติของเขมมิกาเป็นสิ่งที่ดนัยณุโปรดปราน กลิ่นกายเธอไม่เหมือนคนอื่น อีกทั้งรสกายสาวก็ยังหวานแหลมยิ่งกว่าใคร แล้วไฉนดนัยณุจะเพิกเฉยต่อกลิ่นรักกลิ่นนี้

เขมมิกาซ่านกระสันในรสสวาทที่ดนัยณุมอบหา ลิ้นของเขาชิวหาถ้ำสาวให้ลึกที่สุด ชายหนุ่มยังคิดว่าไม่พอจึงถอนใบหน้าออกจากเนินนูน แล้วแทรกนิ้วใหญ่ค่อนข้างหยาบกร้านเข้าไปในช่องหลืบ

“ตอดดีจังเลยเมียจ๋า อูยยยย”

“อ๊า เฮียขา เขมเสียว เฮียกระทุ้งแรงๆ เขมชอบ”

บทสวาทอันเร่าร้อนที่แฝงไว้ด้วยความดิบเถื่อน ความแรงร้อนจากการสร้างสรรค์ด้วยอวัยวะและจากถ้อยคำที่พร่างพรูออกมาเป็นคำพูดดิบเถื่อน เขมมิกาเป็นผู้หญิงร่านรัก อยู่กับเขาเธอโยนความเรียบร้อยทิ้งไป แล้วดึงความเร่าร่านออกมาเต็มที่ ซึ่งมันก็ตรงกับรสนิยมของดนัยณุผู้เป็นนักรักตัวยง

ปลายนิ้วที่ทะลวงลึกและเรียวลิ้นที่ดูดกลืนชิวหาทำให้ขาของ   เขมมิกาสั่นพั่บๆ น้ำหวานในถ้ำน้อยไหลลงลำคอดนัยณุที่กลืนกินอย่างหิวโหยตะกละตะกลาม ร่างบางสั่นยะเยือกหลังปลดปล่อยความต้องการออกมาจนรอบๆ ริมฝีปากของดนัยณุเปียกชื้น เธออ่อนระทวยแต่ชายหนุ่มรองรับไว้ได้ด้วยสองแขน

“ยังไม่พอเขมถึงตาเขมบ้างแล้ว”

เขมมิการู้งานนั่งยองๆ ระหว่างท่อนขาแกร่ง มือขาวกำรอบท่อนลึงค์อันสง่างาม ดนัยณุปล่อยมือออกเอนตัวสบายๆ วางมือบนที่เท้าแขน สายตาจับจ้องริมฝีปากอิ่มเล็กที่ขยับเข้ามาหา ก่อนปลายลิ้นเล็กจะตวัดเลียรอยแยกที่เหมือนตราสัญลักษณ์รถยุโรปยี่ห้อดัง เธอเลียไล้จากยอดลงสู่โคนที่โอบล้อมไปด้วยพงขนหยาบๆ ละเลียดกินท่อนเอ็นแทะเล็มด้วยขนาดอันใหญ่โตทำให้ไม่สามารถยัดเข้าปาก

อุ้งปากเล็กดูดกลืนปลายหยัก ไรฟันครูดไปกับผนังด้านนอก ดนัยณุคำรามลึกในลำคอ

“อา...ดีจังเขม เฮียจะรักเขมก็ตรงนี้ เขมเก่งมากเลยเมียจ๋า”

ในใจเขมมิกาตั้งคำถาม เพราะสิ่งนี้นี่หรือที่ดนัยณุจะรักเธอ ไม่ใช่เพราะความเป็นเธอหรอกหรือ แต่ก็แค่จะ ไม่ได้รักจริงเหมือนที่พูด เธอรู้ระหว่างเธอกับเขาเยื่อไยสีทองคงไม่เกิด มีแต่เธอเท่านั้นที่สะกดคำว่ารักเป็น

เขมมิการักดนัยณุ

ท่อนลึงค์ครึ่งท่อนหายเข้าไปในอุ้งปากนุ่ม เขมมิกาทำได้เท่านี้ ขนาดมังกรของดนัยณุใหญ่เกิดไป เธอดูดมันเข้าไปจนหมดไม่ไหว ดนัยณุมองแก้มนุ่มที่ตอบเข้าด้วยแรงดูดดึง เขาเสียวมาก เสียวที่สุด ไม่มีใครเคยทำได้เท่านี้มาก่อน เขมมิกาเก่งมาก เก่งเสียจนเขาไม่คิดว่าจะทนไหวถ้าเธอไปทำอย่างนี้ให้ใคร แต่ผู้หญิงที่ยอมขายตัวแลกเงินก็มีค่าเพียงแค่ดอกไม้ริมทาง เธออาจจะยอมให้คนอื่นเด็ดดมมาแล้วในขณะที่เขาไม่อยู่ข้างๆ ใครจะไปรู้

“บั๊วะ” เขมมิกาดูดแรงๆ จนปากหลุดจากแก่นเนื้อแล้วเกิดเสียง นั่นยิ่งทำให้ดนัยณุเสียวกระสันร่างเกร็งแน่นจนแทบจะปล่อยน้ำกามาออกมาเสียเดี๋ยวนั้น

เขาผลักหัวเขมมิกาออก แล้วผลักร่างเปลือยเปล่าให้ลำตัวส่วนหน้าแนบไปกับกระจก เขมมิกามองไปเบื้องล่างเห็นรถราเคลื่อนตัวอยู่บนท้องถนน ตึกรามบ้านช่องตรงหน้าก็อยู่ในระดับที่เตี้ยกว่า แต่หากจะมีใครสักคนมองขึ้นมาคงเห็นกิจกรรมอันน่าตื่นตะลึงนี้

“เห็นใครมองเราหรือเปล่าเขม”

“อูยยยย ไม่เห็นค่ะเฮีย หรืออาจจะมี แต่เขมไม่เห็น อ๊า”

ดนัยณุถูไถท่อนลึงค์กับร่องก้นอวบ ปลายลึงค์ครูดไปกับกลีบเนื้ออวบอูมฉ่ำน้ำ เขมมิการ้อนผ่าวเผลอส่ายสะโพกวนสวน ดนัยณุชอบเหลือเกิน ชอบเห็นคนแอบมองเขมมิกาในระหว่างที่เธอเปลือยเปล่า และยิ่งมีเขากำลังจัดหนักให้เธอแบบนี้ เขาชอบเหลือเกิน

บทก่อนหน้า
บทถัดไป