บทที่ 5 ร่านกลิ่นรัก 5
“เขมเป็นเลขาผมครับ หลังเลิกเรียน ผมจะมีงานจำพวกคีย์ข้อมูล ตรวจทานรายงานให้ทำ ผมก็ให้เงินเดือนเขมเป็นการตอบแทน คุณน้าอย่ากังวลไปเลยนะครับ คนในร้านก็คนของผมทั้งนั้น พอร้านเสร็จจะมีตำรวจมาเฝ้ารักษาความปลอดภัย สิ้นเดือนทีเงินจะเข้าบัญชีคุณน้า แต่บางวันคุณน้าคงต้องมาดูที่นี่บ้าง”
“ใช่ พ่อกับแม่ไม่ต้องทำนาแล้วนะจ๊ะ เชื่อเขมนะ เขมเป็นห่วงเพราะเขมคงไม่มีเวลากลับบ้านบ่อยๆ เขมอยากให้พ่อกับแม่สบาย เราก็ไม่ต้องเช่านาเขาทำอีกแล้ว”
นางน้อมและนายแย้มยังงงๆ อยู่บ้าง แต่ในส่วนลึกแล้วก็พอใจที่ลูกได้เป็นเจ้าของกิจการ ผลกำไรของร้านสะดวกซื้อคงมากกว่าการทำนาทั้งปีอยู่แล้ว นางแย้มเองก็ป่วยออดๆ แอดๆ ในพักหลังๆ ออกไปตากแดดทำนาหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินเรื่อยๆ วันหนึ่งคงต้องล้มหมอนนอนเสื่อระยะยาว ถ้าไม่ต้องทำนาก็คงดี
เมื่อเกลี้ยกล่อมพ่อแม่ได้แล้ว และเห็นสีหน้าที่คลายความกังวลใจกับความภาคภูมิใจในตัวเธอ เขมมิกาก็ได้แต่ยิ้มในหน้า นี่แหละสิ่งที่ต้องการ ความภาคภูมิใจของพ่อและแม่
หลังจากทานข้าวเย็นร่วมกันเสร็จ ดนัยณุก็พาเขมมิกากลับบ้าน เขาให้รถตู้กลับไปก่อนส่วนตนกับขับรถเอื่อยเฉื่อยมองหาที่เหมาะๆ จอดรถอยู่กลางทุ่งหญ้าที่มีเส้นทางเล็กๆ ตัดตรงเข้ามา แถวนี้ไม่มีรถราแล่นผ่านไปมา ลมพัดเย็นสบาย มีภูเขาตั้งตระหง่านรายล้อม ยามเย็นย่ำท้องฟ้าทอแสงสีนวล แสงแดดค่อยๆ เลือนหาย บรรยากาศเป็นใจให้กับความคิดทะลึ่งๆ ของดนัยณุ
“เฮียเก้าจะพาเขมมาดูภูเขาก็ไม่บอก เขมก็สงสัยว่าเฮียจะเลี้ยวรถเข้ามาทำไม”
“เฮียจะพาเขมมาชมวิว เห็นบรรยากาศดีแล้วมันน่าล่อเขมจริงๆ ก็เลยอดใจไม่ไหวอ่ะเขม”
เขมมิกายิ้มอายๆ แก้มขาวชุ่มสีเลือดขึ้นมาจนแดงก่ำ ดนัยณุจับมือขาวขึ้นมาจูบ ใจเริ่มเต้นแรงเพียงแค่วาดภาพถึงบทรักกลางทุ่งหญ้า สายตาของเขาเชิญชวนให้ร่านร้อนไปทั่วกาย เขมมิกาหลุบตาลงซ่อนแววตาฉ่ำรัก ดนัยณุเชยคางมนขึ้นแล้วกดจูบบนเรียวปากอิ่มที่เปิดรับลิ้นหนาอย่างเต็มใจ
“อื้ม” จูบของดนัยณุร้อนแรงจนเขมมิกาครางฮือในลำคอ เสียงครางดังยั่วให้ชายหนุ่มรุ่มร้อน ตวัดอ้อมแขนรัดร่างสาวข้ามเกียร์มาเป็นนั่งบนตัก
“อุ๊ย” เขมมิกาอุทานเมื่อได้ยินเสียงปรับเลื่อนเบาะ ร่างหนาหงายลงไปตามเบาะที่เอนราบ
“เฮียชอบทำให้เขมตื่นเต้นเรื่อยเลย”
“ก็อยู่กับเขม เฮียคิดถึงแต่นมเขมนี่นา”
ดนัยณุรั้งชายเสื้อยืดเอวลอยสีน้ำตาลของเขมมิกาขึ้น ดึงบราลูกไม้สีดำลงมาใต้ฐานอก เขมมิการู้ใจแอ่นทรวงอกให้ปากร้อนๆ ได้ดูดกลืน
“อา...ซี๊ดดดดด”
ปากของดนัยณุดูดกลืนเม็ดถันที่แข็งตอบสนองความต้องการของเขาอย่างร่านร้อน ก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นเบียดปลายจมูกโด่งให้สูดดมความหอมของกายสาวเต็มที่ มือใหญ่ลูบไล้แผ่นหลัง สอดเข้าไปในขอบกางเกงเอวสูง บีบขยำบั้นท้ายทอนาร์โด
“อูยยยย ก้นเขมนี่บีบกี่ทีก็มันส์”
บีบขยำอย่างไม่กลัวของสวยๆ จะนิ่มย้วย เขมมิกาก็แอ่นสะโพกใส่มือชาย ปลายนิ้วมือชายก็ลูบไล้รอยแยกของบั้นท้าย พอสัมผัสเข้ากับร่องหลัง ร่างสาวก็สะบัดเสียวอย่างรุนแรง
“อ๊า เฮียคะ ตรงนั้นเขมเสียว”
ยิ่งหญิงสาวบอกว่าเสียว ดนัยณุก็ยิ่งวนเวียนอยู่ตรงนั้น ยอดอกยังคงอยู่ในโพรงปากอุ่น ลิ้นสากหนาโรมรันเม็ดยอดแล้วยังกัดทึ้งอย่างไม่กลัวเขมมิกาจะเจ็บ เขมมิกาได้แต่ครางซี๊ดเสียว เธอไม่เจ็บเพราะดนัยณุไม่ได้จงใจทำให้เจ็บ เขาปลุกเร้าตัวตนของเธอจนร่องสวาทฉ่ำเยิ้ม
นิ้วมือของดนัยณุสัมผัสเข้าถูกน้ำลื่นๆ ที่เอ่อออกมาจากร่องสวาท เขารั้งจีสตริงเป็นข้างหนึ่งแล้วดันปลายนิ้วทะลวงผ่านความลื่นไหลเข้าสู่ถ้ำสาว
“เขมจ๋า พร้อมแล้วใช่มั้ย”
“คะ ค่ะ เฮียขา อ๊า”
“แบบนี้เฮียไม่ถนัด เอวกางเกงรัดมือเฮียมากไป ถอดกางเกงเถอะนะเขม”
“ออกไปนอกรถดีกว่ามั้ยคะเฮีย”
ดนัยณุไม่คิดว่าเขมมิกาจะชวนเขาออกไปเล่นรักนอกรถ แต่เธอช่างรู้ใจเขาเสียนี่กระไร ก็ภาพเซ็กส์กลางแจ้งมันอยู่ในหัวเขามาตลอด ถ้าเธอเสนอแล้วทำไมเขาจะไม่อยากสนองล่ะ
เขมมิกาเปิดประตูแล้วพาขาสั่นๆ ก้าวลงไปก่อน ดนัยณุตามออกมาแล้วเป็นฝ่ายถอดเสื้อผ้าให้เธอจนล่อนจ้อน ความเย็นต้องผิวกายแต่ความร้อนที่ทวีความรุนแรงอยู่ในใจ ทำให้เธอต้องยืดอกตั้งให้สายตาหื่นกระหายโลมเลีย แล้วริมฝีปากสีเข้มก็ครอบครองเต้าเต่งอย่างกระหาย
ร่างหนาถาโถมเข้าหาทำให้ร่างเล็กถอยไปชิดกระโปรงหน้ารถ และพอเขาโน้มตัวลง ร่างขาวก็เอนหงายไปนอนอยู่บนกระโปรงหน้ารถ ก่อนลงจากรถดนัยณุดับเครื่องยนต์และดึงเบรกมือไว้พร้อมแล้ว เขาโถมเรือนกายที่ยังมีเสื้อผ้าครบทาบร่างขาวนุ่ม
มือหนาบีบขยำเต้าเต่งอวบแล้วดูดกลืนรุนแรง ต้นขาในกางเกงยีนส์แทรกกลางหว่างขาขาวที่เปิดอ้า
“เฮียเก้า เขมหนาว”
“งั้นเฮียจะเป็นฮีตเตอร์ให้เขมหายหนาว”
ดนัยณุดันต้นขาอวบขึ้นตั้งฉากบนฝากระโปรงรถ เขากดปลายจมูกโด่งเป็นสักแหลมกลีบแคมฉ่ำน้ำ
