บทที่ 84 เงาราคะ 30

“พอเถอะค่ะ”

“ฉันรักเธอมากนะสา จะให้ฉันทำยังไง เธอถึงจะยอมยกโทษให้”

ศลิสานิ่งเฉยเอามือกอดอก อิทธิพลกอดเธอไว้ เสียงเขาสั่น ร่างกายตึงเครียดเพราะรอการให้อภัย เหมือนนักโทษประหารที่รอวันตาย

“ไม่มีเธอ ฉันก็อยากตาย”

“คุณมั่วสาวในขณะที่ฉันไม่อยู่ นี่หรือคะที่ว่าอยากตาย”

“ฉันทำเพราะประชดชีวิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ