บทที่ 103 ไม่น่าไปขัดใจเฮียแกเล้ย...

“คุณเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกรู้ไหมครับคุณชรันย์  งานแต่งของพวกคุณผมคงไม่มีโอกาสได้ไป แต่ผมอยากอวยพรให้คุณทั้งสองมีความสุขมากๆนะครับ  รักกันให้มากๆนะครับ ผมคงต้องขอตัวก่อน  ลาก่อนนะครับคุณชรันย์ ลาก่อนนะครับ คุณขวัญฟ้า”

ขวัญฟ้าหลุบตาลงต่ำอย่างสำนึกผิด... ขอโทษจริงๆนะคะที่ต้องทำร้ายคุณแบบนี้ แต่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ