บทที่ 82 หัวใจอันบอบช้ำ

เสียงเปิดประตูเบาๆ ทำให้คนเจ็บที่นอนอยู่บนเตียงรู้สึกตัวขึ้นฉับพลัน หากไม่อาจรู้ได้ว่าคนที่เข้ามานั้นเป็นผู้ใด แม้สมองสั่งการให้หล่อนลืมตาขึ้น หากตอนนี้ม่านตาแต่ละข้างของหล่อนหนักซักราวๆ สิบกิโลเห็นจะได้ กับทั้งยังรู้สึกปวดแปล็บๆ ไปหมดทั่วร่างราวกับร่างกายกำลังจะปริแยกระเบิดแตกเป็นเสี่ยงๆยังไงยังนั้...