บทที่ 90 โชคดีนะครับขวัญฟ้า ลาก่อน
“โอย...นึกว่าจะมาไม่ทันแล้วซะอีก รถติดเหลือเกิน ขอโทษนะที่มาช้า รอนานหรือเปล่า” ชาริณีเอ่ยไปพลางหอบไปพลางอย่างเหนื่อยจัด
ขวัญฟ้าบุ้ยใบ้ปากไปทางคนเป็นพ่อ ก่อนบอก
“นู่นแน่ะ ไปขอโทษคนนู้นเถอะ เขาบ่นรอแกมาตั้งสองชั่วโมงแล้ว”
“อุ้ยตายแล้ว! เชอร์รี่ต้องขอโทษด้วยนะคะอาดามพ์”
ยังไม่ทันที่พ่อเลี้ยงดามพ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 เจ้านายจอมโหด
2. บทที่ 2 เฟ้นหา “สุดยอดเลขา”
3. บทที่ 3 อย่าแม้แต่จะคิด
4. บทที่ 4 เราต้องได้เห็นดีกันแน่ คอยดู๊
5. บทที่ 5 คุณรู้จักเจ้านายผมเหรอ...
6. บทที่ 6 วันนี้มีใครมาสมัครงานรึยัง
7. บทที่ 7 ขันติ เริ่มจะกลายเป็น ขันแตก
8. บทที่ 8 ฝากไว้ก่อนเหอะ...นายปีศาจร้าย…ทีใครทีมัน
9. บทที่ 9 คุณไม่มีคุณสมบัติตามที่ผมต้องการเลยซักนิด
10. บทที่ 10 ยกนี้ผมชนะ
11. บทที่ 11 อย่าบอกนะว่าคุณติดใจจูบผม
12. บทที่ 12 ใครจะไปรู้...พายุร้ายจะถล่มตอนไหนล่ะ
13. บทที่ 13 คุณเลขาคนใหม่
14. บทที่ 14 เริ่มงานวันแรก
15. บทที่ 15 ด่าคำจูบคำ
16. บทที่ 16 กลัวผมเหรอ
17. บทที่ 17 เป็นคนแรกที่ได้รับเกียรตินั้น
18. บทที่ 18 D-E-V-I-L เดฟ’เวิล ปีศาจ
19. บทที่ 19 ไอ้ขวัญฟ้าหายไปไหนเนี่ย
20. บทที่ 20 ห่วงผมเหรอ
21. บทที่ 21 ตื่นได้แล้วคนขี้เซา
22. บทที่ 22 แฟนไม่มารับเหรอคุณ
23. บทที่ 23 หรือจะ...หลงทาง?
24. บทที่ 24 ปีศาจร้ายก็ไม่น่าอ่อนโยนได้ถึงเพียงนี้นี่นา?
25. บทที่ 25 คนฤทธิ์มากกำลังก่อสงครามเย็นขึ้นแล้ว...
26. บทที่ 26 ทั้งหมดนี่ก็เพราะ...ตาปีศาจติ๊งต๊องนั่น...คนเดียวแท้ๆ เชียว
27. บทที่ 27 ป๋าคนไหนของหล่อนอีกเนี่ย ?
28. บทที่ 28 หัวใจดวงน้อยดังกับต้องมนต์สะกด...
29. บทที่ 29 ชะนีชรา
30. บทที่ 30 หล่อนจงใจแกล้งเขา!
31. บทที่ 31 อึ้ง ทึ่ง เสียว ...
32. บทที่ 32 ตายแน่...ไอ้ขวัญเอ๋ย
33. บทที่ 33 เป็นอะไรไป? มัวใจลอยไปหาใครมิทราบ ?
34. บทที่ 34 จุดอ่อน
35. บทที่ 35 ใครบอกแกยะ ว่าฉันจะลาออก
36. บทที่ 36 อ่อยคุณ ผมเนี่ยนะ
37. บทที่ 37 พ่อเลี้ยงดามพ์
38. บทที่ 38 อย่าลืมทำตามแผนของเรา
39. บทที่ 39 ไอ้เฒ่าหัวงู
40. บทที่ 40 คนหวงลูกสาว
41. บทที่ 41 ผู้ชายที่ไหนจะตาถั่วมาชอบขวัญ
42. บทที่ 42 ผู้หญิงที่โชคร้ายคนนั้น ใครกันวะ?
43. บทที่ 43 หวังว่าไอ้เชอร์รี่คงไม่ได้หนีไปซะก่อนนะ
44. บทที่ 44 ตัวใครตัวมันนะจ๊ะเพื่อนรัก
45. บทที่ 45 ยัยตัวยุ่งนี่กวนกิเลศดีชะมัด
46. บทที่ 46 คุณต้องไปกับผมด้วย
47. บทที่ 47 คุณจะลากผมไปไหนเนี่ย?
48. บทที่ 48 ตอนนี้แกอยู่ไหนไอ้ขวาน
49. บทที่ 49 คนพวกนั้น...เอาจริงแน่
50. บทที่ 50 ชะตาชีวิตของเขาเองที่จะต้อง...ขาด...ไปด้วย
51. บทที่ 51 จูบของเขาทำให้สมองของหล่อนปั่นป่วน
52. บทที่ 52 คุณมีสิทธิ์อะไรมาปิดโทรศัพท์ฉัน
53. บทที่ 53 ฝากไว้ก่อนเถอะ ตาบ้า
54. บทที่ 54 ผู้หญิงหลายใจ
55. บทที่ 55 ฉันจะลาออก
56. บทที่ 56 คุณเติมให้ตัวเองเถอะ
57. บทที่ 57 พวกผู้ชายของคุณเขาทำยังไงคุณถึงยอม
58. บทที่ 58 นิยายน้ำเน่าเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย!
59. บทที่ 59 นี่คือคำสั่ง!
60. บทที่ 60 โดนตบ
61. บทที่ 61 ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยจอมป่วน!
62. บทที่ 62 ตกลงแล้วเขาเป็นห่วงใครกันแน่เนี่ย...
63. บทที่ 63 ทำไมสวรรค์ชอบแกล้งฉันอย่างนี้เรื่อยเลยนะ
64. บทที่ 64 ที่แท้ก็ตั้งใจจะมาล่อเสือล่อตะเข้นี่เอง
65. บทที่ 65 ไม่ใช่เพื่อตัวเอง...
66. บทที่ 66 เหมือนถูกใครตบมาเลย
67. บทที่ 67 เค้าเป็นแม่เลี้ยงฉัน.
68. บทที่ 68 ปองร้าย
69. บทที่ 69 ไล่ออกงั้นเหรอ ฮึ ฝันไปเถอะย่ะ...
70. บทที่ 70 แล้วฉันจะไว้ใจนายได้ไง
71. บทที่ 71 ถนัดทำอย่างอื่น
72. บทที่ 72 คลาดกันเพียงเสี้ยววินาที
73. บทที่ 73 ถ้าจะโทษก็ต้องโทษหัวใจเขา
74. บทที่ 74 อย่ามาโม้ดีกว่าน่า
75. บทที่ 75 นี่หรือ?...ผู้หญิงที่ชอบปั่นหัวผู้ชายไปทั่ว
76. บทที่ 76 ผู้หญิงอย่างฉันมันเป็นไงมิทราบ
77. บทที่ 77 บ้าบิ่น
78. บทที่ 78 ผมรักคุณ...
79. บทที่ 79 ผู้หญิงที่ดุอย่างกับเสือ
80. บทที่ 80 หน้าแตก
81. บทที่ 81 ครั้งสุดท้าย
82. บทที่ 82 หัวใจอันบอบช้ำ
83. บทที่ 83 ต่อจากนี้ไปฉันหวังว่าคงไม่เห็นหน้านายอีก
84. บทที่ 84 ความทุกข์นั้น...ยิ่งทบทวี
85. บทที่ 85 ผมเป็นลูกชายของท่านครับ
86. บทที่ 86 ดอกไม้นี่ของใครหรือคะ?
87. บทที่ 87 ยังไงซะฉันก็ต้องรับผิดชอบ
88. บทที่ 88 สัญญาได้ไหม
89. บทที่ 89 ผมแค่เป็นห่วงเท่านั้น
90. บทที่ 90 โชคดีนะครับขวัญฟ้า ลาก่อน
91. บทที่ 91 ความประมาทเป็นหนทางสู่หายนะ
92. บทที่ 92 ผู้หญิงคนนั้น
93. บทที่ 93 ไม่ได้ช่วยทำให้หล่อนลืมเลือน “เขา” ไปจากใจซักนิด
94. บทที่ 94 มันจะไปกันรอดไหมนี่
95. บทที่ 95 เคราะห์ซ้ำกรรมซ้อน
96. บทที่ 96 ความรักต่างหากที่ผิด
97. บทที่ 97 คุณระพีวิชญ์ถูกจับข้อหาจ้างวานฆ่า
98. บทที่ 98 ใส่ร้าย
99. บทที่ 99 กำจัดเสี้ยนหนาม
100. บทที่ 100 เขาคงไม่อยากเจอฉันอีกแล้วล่ะ
101. บทที่ 101 คำขอร้องของเพื่อนรัก
102. บทที่ 102 ในฐานะ...ผู้แพ้
103. บทที่ 103 ไม่น่าไปขัดใจเฮียแกเล้ย...
104. บทที่ 104 หลักฐาน
105. บทที่ 105 เปิดโปง
106. บทที่ 106 ต่อให้ต้องตายก็ยอม...
107. บทที่ 107 ผมห่วง...คุณ
108. บทที่ 108 ช่างโง่แสนโง่
109. บทที่ 109 ถูกยิง
110. บทที่ 110 สิ่งที่เรียกว่า...ปาฏิหาริย์...กำลังจะบังเกิดขึ้นแล้ว
111. บทที่ 111 หรือว่าหล่อนจะมาช้าไป
112. บทที่ 112 ขอให้คุณสมหวังกับคนที่คุณรักอย่างแท้จริงนะคะ ลาก่อน...
113. บทที่ 113 ข่าวใหญ่
114. บทที่ 114 ก็แค่ซากดอกไม้เก่าๆ ไร้ค่า
115. บทที่ 115 คุณเลขายอดรักของผม (ตอนจบ)
ย่อ
ขยาย
