บทที่ 92 ผู้หญิงคนนั้น

ชายหนุ่มเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักหยิบซองกระดาษสีขาวยับๆฉบับหนึ่งขึ้นมาดู

โต๊ะคุณเลขาของเขาว่างเปล่ามาหนึ่งเดือนเต็มพอดีแล้วสินะ  หลังจากที่เธอคนนั้นลาออกไป  ระพีวิชญ์ก็ไม่ยอมรับสมัครเลขาคนใหม่อีกเลย  ตอนนี้หัวใจของเขายังไม่พร้อมที่จะรับใครมานั่งแทนที่เธอคนนั้น  อีกเสี้ยวหนึ่งของความคิดคือ

สักวันเธออ...