บทที่ 36 มองแต่พี่คนเดียว

“เซอร์ไพรส์!!!”

เสียงที่ประสานกันอยู่หน้าห้องทำให้ผมชะงักช้อนที่กำลังจะเข้าปาก ก่อนจะหันไปมอง ยกยิ้มให้กับเพื่อนทั้ง 4 คนของผม

“พวกมึงมาได้ไง”

“พี่เนมโทรมาบอก” พวกเพื่อนๆ ผมชี้นิ้วไปหาพี่เนม ซึ่งพี่เนมก็เก๊กหน้าขรึมทันที รักษามาดผู้บริหารของบริษัทชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในประเทศ เมื่อมองไปดูในมือขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ