บทที่ 50 ลักพาตัว

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านมา 4 วันแล้วครับ ที่ผมกับพี่เนมแทบไม่ได้คุยกันเลย ไม่สิ ต้องบอกว่า ผมไม่ยอมคุยมากกว่า พี่เนมเพียรพยายามเอาอกเอาใจสารพัด คอยดูแลไม่ห่าง แต่สิ่งที่ผมมอบกลับไปมีเพียงความนิ่งเงียบและการปฏิเสธแบบไร้เสียง

ตั้งแต่วันจันทร์มาผมก็ไม่ได้เข้าไปช่วยงานพี่เนมเลยสักวัน โดยให้เหตุผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ