บทที่ 43 ตอนที่ 43

ชายหนุ่มผลุนผันเร่งรีบขึ้นเรือนย่างก้าวเข้าไปหอพระ ย่อกายลงนั่งสมาธิสวดมนต์เพื่อทำในสิ่งที่ตัวเองเคยทำสำเร็จมาแล้ว เขาขาดเธอไม่ได้หัวใจเขาไม่มีแรง แม้แต่จะเต้น การตื่นมาไม่พบเรไรเหมือนว่าโลกนี้ไร้แสงสว่าง รอยยิ้มที่เคยประดับดวงหน้า เหือดแห้งราวกับแม่น้ำขาดน้ำ ที่นอนที่เคยนอนอย่างอบอุ่นแสนหวาน กลับไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ