บทที่ 26 ไม่ยอมปล่อย 3

“กลับกันเถอะ ฉันจะไปส่งที่พัก” ฝ่ามือหนายื่นไปตรงหน้าหญิงสาว ขณะเคนยูทาโรลุกขึ้น

มิ่งขวัญมองมือที่ยื่นมาแล้ววางมือบางลงบนฝ่ามือหนาอย่างไม่ต้องคิดมาก ทุกครั้งที่สัมผัสมือนี้ความอบอุ่นระบายไปทั่วหัวใจอย่างประหลาด ต่างจากเดินจูงมือกับรังสิตซึ่งมีแต่ความเยือกเย็นแฝงไว้ หรือเพราะคนที่ใช่ความรู้สึกเลยแปล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ