บทที่ 11 C.4 [ซ่อน ไม่ หา] (1)

-Kim-

“คิม!”

“ห้ะ!?”

“คิมหันต์ สมชื่อจริงด้วยเรียกปุ้บหันปั้บ เรียกปั๊บ ๆ หันปุ๊บ ๆ”

ผมเอามือทาบอกตัวเองด้วยความตกใจเล็กน้อยถึงปานกลางช่วงนี้หัวใจสั่นหวั่นไหวบ่อยมากพูดตรง ๆ ลำพังแค่...ชายชุดดำตามล่าก็ทำเอาหัวจะปวดอยู่แล้ว ทำไมผมจะต้อง...โดนเด็กมัธยมมาเล่นซ่อนหาด้วยล่ะ นี่ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ