บทที่ 131 C.29 [ฤดูที่ฉันเหงา] (3)

“วันนี้กูนอนนี่นะ ฝนตกอ่ะขี้เกียจเปียก” ผมละสายตาจากไอ้หนาวทอดมองไปยังกระจกริมระเบียงที่เวลานี้ฝนตกลงมาอย่างหนักก็ถ้าผมไม่ปะติดปะต่อเรื่องได้จนแทบจะเป็นนิยายและไม่มีหลักฐานยืนยันที่มันชัดเจนจนผมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องยอมรับความจริงทุกอย่างคงเป็นปกติแบบไม่มีอะไรต้องคิดมาก แต่...หนาวก็เดินมาผลักผมลงบน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ