บทที่ 145 C.34 [เหมือนวิวาห์] (1)

-Porchay-

ผมตื่นขึ้นมา…แต่หัวใจยังไม่ตื่นตามมันยังล่องลอยอยู่ในที่เดิม ที่ที่เมื่อคืนผมกับพี่คิม…ได้ ‘วิวาห์’ กันใต้แสงจันทร์และเสียงฝน ผมไม่ได้แค่นอนหลับฝันแต่มันเหมือนผมได้เดินเข้าไปอยู่ในความฝันนั้นจริง ๆ

ฝันว่าเราอยู่ในสวนดอกไม้กลางคืน ท่ามกลางกลิ่นหอมของดอกลิลลี่และเสียงน้ำตกไนแองการ่าเบา ๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ