บทที่ 150 C.35 [คิดมาก] (3)

ทันทีที่ผมเงยหน้ามองแผ่นหลังพี่คิม ผมก็สงสารเขาจับใจ สงสารคนที่ต้องซ่อนความรู้สึก สงสารคนที่อาจจะไม่กล้ารักใคร สงสารคนที่โดนผูกไว้กับ ‘เสี่ย’ ที่คอยควบคุมชีวิต…เขาจะอึดอัดขนาดไหนวะ

แต่ในใจลึก ๆ ผมก็คิดอีกแบบ ผมจะเป็นคนที่แกะโซ่เส้นนั้นออกให้พี่เอง ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อเสี่ยหรือใครหน้าไหนทั้งนั้น จะไม่ย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ