บทที่ 153 C.36 [ไม่เป็นรอง] NC 18 + (2)

“ด…เดี๋ยว!” ผมแทบจะพนมมือกราบกรานเพราะมันจะแอดวานซ์ไปไหมพี่....กะจะให้ผม...เอ่อ...เชี่ย!!! พี่คิมกดไหล่ผมให้นั่งลงไปโดยนำแกนกายของเขาจ่อเข้ามาที่ปากทางแค่ตอนนี้มันก็... “เฮือก!...” ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังลอยอยู่กลางเปลวไฟแห่งความปรารถนา บทสวดในสมองแล่นสลับกันเป็นพัลวันแต่ตอนนี้ผมอยากร้องไห้มากกว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ