บทที่ 158 C.38 [คิดถึงฉันไหมเวลาที่เธอ...] (2)

ผมตาย ตายไปแล้วจริง ๆ และยังไม่รู้ว่าจะฟื้นขึ้นมาได้ยังไงก็ในเมื่อข้อความสุดท้ายจากพี่คิมมันเหมือน…จุมพิตของพ่อมดที่ปลุกหัวใจคนตายให้เต้นได้อีกครั้งผมคว้าหมอนมากอดแน่น ฟาดหัวเตียงเบา ๆ เพื่อระบายความเขินที่ล้นทะลัก

“เฮียครับ… จะมาขังผมในสุ่มไก่ก็ได้ แต่ช่วยให้ผมเอาโทรศัพท์เข้าไปด้วยนะ ผมจะได้แชทกับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ