บทที่ 163 C.39 [คิดแต่ไม่ถึง] NC 18 + (2)

จริง ๆ ช่วงที่ผมไม่ตอบข้อความปอเช่ ก็เพราะแอบงอนนิด ๆ นั่นแหละ…แต่ที่พีคกว่าคือผมติดธุระเพื่อไปร่วมโต๊ะอาหารกับครอบครัวที่เวอร์วังอลังการไม่แพ้งานเลี้ยงระดับชาติที่มีความกดดันระดับสูงยิ่งกว่างานพบปะประธานาธิบดีอีก

แต่วันนี้… ความอึดอัดเหล่านั้นหายไปอย่างน่าประหลาด เพราะในหัวผม ดันมีแต่ภาพของไอ้เด็ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ