บทที่ 17 C.5 [ผิดที่เขา] (3)

“ถ้าเตี่ยกูรู้เอากูตายแน่!”

“เภสัชที่ใฝ่ฝันคงเป็นได้แค่หมอยาผีบอกสินะ!”

เงียบสักทีได้ไหม! กูกำลังใช้สมาธิมองหาเทพบุตรสุดที่รักของกูอยู่แล้วคนตรงลานกิจกรรมก็เยอะฉิบหายอย่างกะงานไหลเรือไฟที่พัทยา ทำไรกันวะนั่น แห่มาทำอะไรกันเยอะแยะ เทพเจ้ากูเขายิ่งหาตัวจับยากอยู่ด้วย! แบบนี้กูจะเจอเขาได้ไง

กูจะฟ้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ