บทที่ 188 C.45 [ลืมไปก่อน] (1)

-Porchay-

ผมนั่งนิ่ง ๆ อยู่บนโซฟากลางห้องนั่งเล่น ปล่อยให้ซีรีส์ที่เปิดอยู่ไหลผ่านตาไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีแม้แต่สักครึ่งฉากที่ไหลเข้าไปถึงสมอง บนโต๊ะตรงหน้าเต็มไปด้วย ขนม ผลไม้ ที่วางเรียงรายเหมือนเตรียมจัดบุฟเฟต์ให้เทพเจ้ากิน

แต่มันกลับไม่มีอะไรเตะตาเตะใจผมได้เลยสักนิด

แม้จะอยู่ในเพนท์เฮ้าส์สุดหรู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ