บทที่ 189 C.45 [ลืมไปก่อน] (2)

“คุณปอเช่ครับ!!!” เสือพยายามวิ่งตะครุบผมแต่นาทีนี้กูไม่ฟังแล้วโว๊ยยยยยยยยย ถึงพี่จะเป็นเสือแต่ผมเป็นเหยื่อแค่ของพี่คิมเท่านั้น ซาโยนาระครับพี่นักล่าหน้าตาบ๊องแบ๋ว! ผมสับตีนแตกวิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลย ให้ตายเถอะนี่กูกำลังทำเหี้ยอะไรอยู่เนี่ย!

แล้วบันไดหนีไฟนี่ก็สูงฉิบหาย! ลงแต่ละขั้นคือเข่าจะทรุด เหมือ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ