บทที่ 190 C.45 [ลืมไปก่อน] (3)

“ผมรอนะ ผมยังรอพี่อยู่จริง ๆ” ผมพูดออกไปเต็มเสียง เพื่อให้เขาได้ยินชัด ๆ ว่าผมไม่ได้พูดเล่น

ปลายสายมีเสียงคนแว่ว ๆ เรียกชื่อเขาก่อนที่พี่คิมจะบอกว่าต้องวาง แล้วสายก็ตัดไป

“พี่คิม...ต่อให้พี่จะยิ่งใหญ่จนผมเอื้อมไม่ถึง หรืออยู่ก้นพื้นมหาสมุทรที่ลึกสุดใจจนผมดำลงไปหาไม่ได้แต่ผมก็จะยังรักพี่อยู่ดี แต่ข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ