บทที่ 20 C.6 [ดอกไม้ฤดูหนาว] (1)

-Kim-

“ทำไมมึงถึงขึ้นไปร้องเพลงกับไอ้เวรตะไลนั่น ห๊าาาาา...” ผมเอามือสองข้างยกขึ้นปิดหูตัวเองฉับพลันเมื่อพี่ชายผมมันกำลังตะเบ็งเสียงใส่ด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างจะเกินต้านทาน เหนือกว่าการระเบิดของขีปนาวุธที่รุนแรงที่สุดในโลกก็อารมณ์ไอ้แทนคุณนี่แหละ โว๊ย! กูเครียดว่ะ! แต่...มันทำอะไรไม่ได้เพราะ...

แทนค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ