บทที่ 216 C.50 [ลางสังหรณ์] (5)

ทีแรกเขาตั้งใจจะไปส่งผมเองแต่ผมส่ายหน้าเบา ๆ ไม่ใช่เพราะไม่อยากให้ไป

แต่เพราะรู้ว่า…เขาก็คงต้องใช้เวลาเรียกสติเหมือนกัน

คืนนี้ไม่ง่ายสำหรับใครเลย

ผมรู้ดี

“ดูแลตัวเองนะ...แล้วเดี๋ยวพี่จะรีบหาคำตอบมาให้” พี่คิมจูบหน้าผากผมเบา ๆ ไม่ต้องมีคำพูดอะไรมากกว่านี้ ผมก็รับรู้ถึงความรู้สึกทั้งหมดที่เขาส่งมาผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ