บทที่ 224 C.51 [ผิดสัญญา] (7)

“ป๊าต้องการพวกเขาทำไม” สติผมหลุดไปชั่วขณะน้ำเสียงเบาบางคล้ายคนหัวใจกำลังแตกสลาย ภาพของปอเช่ที่ชัดเจนอยู่ในสมองเริ่มแตกตัวเป็นเสี่ยง ๆ จนผมเริ่มต่อไม่ติด ป๊าลุกออกจากเก้าอี้ก้าวเท้าเข้ามาวางมือบนบ่าเหมือนกำลังปลอบแต่จริง ๆ มันคือการกดผมให้ต่ำลงไปอีก

“เชื่อในสัญชาตญาณตัวเองนั่นแหละดีที่สุดแล้ว” คำพู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ