บทที่ 225 C.52 [เคลิ้ม] (1)

-Porchay-

เหตุการณ์บ้าบอทั้งหลายมันประเคนใส่หัวผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความวุ่นวายวนมาชนผมเหมือนฟ้าดินจ้องเอาคืนเด็กม.ปลายที่ชอบท้าทายโชคชะตาอย่างผม...ปอเช่ คนที่ยังดื้อดึงจะเชื่อเรื่องเวรกรรมทั้ง ๆ ที่ผมกำลังนั่งกอดเข่ารอฟ้าฟาดซ้ำอยู่ตรงนี้

ผมว่าชาติที่แล้วผมคงทำบาปทำกรรมไว้เยอะ ผมถึงได้ต้องมานั่งกุมขม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ