บทที่ 24 C.6 [ดอกไม้ฤดูหนาว] (5)

“เว่อร์ละ!”

“จริง! ที่มอปั่นประสาทกูเว่อร์!!! ให้กูทำอะไรเยอะแยะก็ไม่รู้”

“ดีแล้วนี่ มึงจะได้ไม่เหงา!”

“มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบ” มันผละตัวผมออกก่อนจะถือกระดาษปึกหนึ่งแล้วโยนเทปกาวกับกรรไกรมาให้ผมถือ

“อ้อนตีนแต่เช้าเลยนะมึง...ไปช่วยกูเปิดสตูดิโอเลย” แล้วมันก็ดันหลังผมให้ลงไปช่วยกิจการงานบ้านของครอบค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ