บทที่ 241 C.54 [สุดแต่ใจจะไขว่คว้า] (5)

“กูขอให้มึงเจ็บปวดมากกว่าไก่ของกู!!!” ผมพูดด้วยความเจ็บใจก่อนจะวิ่งเข้าบ้านด้วยเจ็บความปวดร้าว คิม! มึงทิ้งแผลไว้ให้กูสาหัสมาก ถ้ามึงแค้นกูทำไมมึงไม่ทำกับกู มึงไปลงที่ไก่กูทำไม กูให้อภัยมึงไม่ได้แล้วคิม กูไม่เหลือเยื่อใยให้มึงแล้ว...

RIP CHICKEN

ผมตั้งสเตตัสในเฟซด้วยหัวใจที่ร้าวราน ผมไม่สามารถแบกรั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ