บทที่ 243 C.54 [สุดแต่ใจจะไขว่คว้า] (7)

“เข้าไป!!!” พี่คินน์แหกปากดังลั่น ขณะที่เฮียต่อสู้กับชายชุดดำ…ทุกการเคลื่อนไหวเป็นเหมือนฉากระทึกขวัญที่ผมไม่อยากเชื่อสายตา

“กูจะไปช่วยพี่กู” ผมผลักประตูด้วยแรงทั้งหมดที่มี ความรู้สึกนึกคิดหายไปหมดสิ่งเดียวที่ผมพอจะระลึกได้ตอนนี้คือเฮีย...เฮียคนเดียวเท่านั้น

เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น การเห็นเฮียตก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ