บทที่ 25 C.7 [ผงาดง้ำค้ำโลก] (1)

-Porchay-

หลังจากเรียนพิเศษในวันอาทิตย์ที่แสนจะเศร้าหมองเสร็จผมก็เดินเตร็ดเตร่ไปตามซอกตามซอยแถวสยาม ชีวิตที่ไม่ได้เห็นหน้าพี่คิมในวันหยุดนี่มันช่าง...ไร้ชีวิตชีวาราวกับโลกทั้งใบกำลังจะวินาศเหมือนมีแต่ฝุ่นควันที่ไร้วี่แววของทุกสรรพสิ่งสูญสิ้นสลายหายวับไปราวกับพระเจ้าไม่ลงมาโปรดแล้ว...หรือนี่สวรรค์ห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ