บทที่ 31 C.8 [ฤดูร้อน] (3)

เห่ย....กำลังจะมอดไหม้กลายเป็นเถ้าธุลีแล้วค้าบบบบบ!

พี่คิมเอี่ยวตัวไปมองด้านนอกอีกครั้งซึ่งทำให้จมูกผมใกล้ต้นคอเขามากขึ้นไปอีก หอม ความหอมมันตลบอบอวลไปทั่วจนผมอยากเอาแต่หายใจเข้า เข้า เข้า และเข้า จนไม่อยากหายใจออกกลัวว่ากลิ่นนี้มันจะจางไปหน่ะครับ

อีกอย่างอากาศในซอกนี่ก็น้อยอยู่แล้วผมไม่อยากสร้าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ