บทที่ 48 C.13 [ยาพิษ] (1)

-Kim-

ผมมองข้าวไข่เจียวที่กระจัดกระจายเต็มพื้นด้วยความรู้สึก ‘ผิด’ แต่นาทีนั้นผมต้องเอาตัวให้รอดก่อนใครมันจะไปคิดวะว่าไอ้แทนคุณมันจะอุตริทำอะไรที่อุกอาจบ้าบอคอแตกได้ขนาดนั้น แค่รถที่ขนข้าวมากูก็อายคนจะแย่ยังเสือกแปะสติ๊กเกอร์หน้าผมยิ้มแป้นพร้อมข้อความสุดสะเทือนใจว่า สนับสนุนโดย...ช็อกโกแลตมิสเตอร์...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ