บทที่ 52 C.14 [9 นาฬิกา] (1)

-Kim-

ทั้งคืนผมก็เอาแต่พลิกตัวไปมาด้วยประโยคสุดมึนของไอ้เด็กมัธยมนั่น แล้วในที่สุดมันก็ทำผมนอนไม่หลับจนฟ้าสว่างคาตา ไอ้ห่า! นอกจากแทนคุณก็เขาคนแรกนี่แหละที่ทำเอาผมวุ่นวายไปหมด (แต่มันคนละรูปแบบกันนะ) ไอ้เชี่ยนั่นมาในรูปแบบของแผนกจิตเวช ส่วนเด็กนั่นมาในรูปแบบค้างคาใจว่ะ

ทำไมวะ...ทำไมต้องมาพูดเป็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ