บทที่ 61 C.15 [Lost Star] (5)

ผมเผลอเอามือยื่นไปแตะใบหน้าของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ก่อนจะเกลี่ยนิ้วไปที่ปลายจมูกของเขาที่มีเสียงกรนเบา ๆ ออกมาจนผมหัวเราะลั่นแล้วแกล้งบีบจมูกของเขาเอาไว้แล้วนั่งนับถอยหลังเบา ๆ

“10 9 8 7 6 5 4 3…”

เฮือก! ผมปล่อยมือออกพร้อมกับหัวเราะร่าอีกครั้งเมื่อพี่คิมหอบเอาออกซิเจนเข้าปอดยกใหญ่คล้ายคนกำลัง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ