บทที่ 66 C.16 [คุยคนเดียวเก่ง] (1)

-Kim-

“โอ๊ย...” ผมโอดครวญออกมาด้วยอาการหนักหัวสุดฤทธิ์จนแทบจะขยับไม่ได้ ทันทีที่ผมพยายามลืมตาก็เหมือนมีเข็มนับพันเล่มทิ่มมาที่สมองผมจนมันทรมานคล้ายคนใกล้จะตาย ทำไมผมรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั่วทั้งตัวเลยวะใครมันเอาไม้หน้าสามมาทุบตีตามร่างกายผมวะเนี่ย ระบมไปหมดแล้วกู! เกิดเหี้ยอะไรขึ้น! สมงสมองประมวล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ