บทที่ 86 C.21 [ไม่ขอก็จะให้] (1)

-Kim-

ผมนั่งซัดยาแก้ไออยู่บนเตียงในคอนโดของตัวเอง ไม่รู้เลยว่าเวลาผ่านมากี่ชั่วโมงแล้วหลังจากที่ผมสั่งให้ไอ้นนท์ไปแบกเตาหมูกระทะมาเพื่อที่จะไปเยี่ยมไข้คนป่วย แต่เตายังไม่ทันจะร้อน หมูยังไม่ทันจะสุก ผมยังไม่ทันจะได้เห็นแววตาที่เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งศรัทธาทุกครั้งที่มองมาที่ผม ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ