บทที่ 94 C.22 [ใจร้าย] (6)

“เช่ พักไหมมึง” ไอ้โมดึงชายเสื้อผมเบา ๆ แต่อย่าเพิ่งเจ๊าะแจ๊ะดิ้กูกำลังนับไม้ลูกชิ้นอยู่ว่าแต่อันนี้หมูหรือปลานะ

“เดี๋ยวพี่ช่วยดีกว่ามา! โอมพาเช่ไปนั่งไป” พี่โชนกำลังเข้ามาแทรกแซงกิจการที่แสนจะรุ่งเรืองของผมด้วยการกำลังย่อตัวลงแล้วมุดมาที่ใต้โต๊ะ แต่...

ปึ่ก! เสียงมือทุบถาดลูกชิ้นดังสนั่นจนผมสะดุ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ