บทที่ 102 KINNPORSCHE 22 : ว้าวุ่น (4)

“อะไรล่ะ ก็...กูทำได้แค่นี้แหละ ช่างแม่ง!! ผิดก็ผิด” ผมพับหน้าจอลงทันทีแล้วรีบดึงออกมาจากตักมัน ไอ้คินน์สีหน้าเครียดมองผมอย่างจับผิด ก่อนที่เรื่องจะเลยเถิดหรือรู้ที่มาที่ไปของสไลด์มากไปกว่านี้ พยาบาลก็เข้ามาพอดี

“ได้เวลาเช็ดตัวแล้วค่ะคุณคินน์” พยาบาลสาวเดินยิ้มเขิน ๆ บอกไอ้คินน์ด้วยใบหน้าแดง ๆ จนผม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ