บทที่ 105 KINNPORSCHE 22 : ว้าวุ่น (7)

“เดี๋ยวผมซับเองก็ได้นะ” ผมรีบบอกมันพยายามเบี่ยงตัวหลบ แต่ยิ่งเบี่ยง ไอ้เวกัสก็ยิ่งยื่นหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิม

“อย่าดื้อสิครับ” ผมเลิกฝืนแรงไอ้เวกัสและปล่อยให้มันได้ซับเลือดตามใจ เหมือนยิ่งฝืนก็ยิ่งให้มันได้โอกาสใกล้ผมเรื่อย ๆ อย่างตอนนี้มันแทบจะลุกจากเบาะคนขับมาเกยผมไว้แล้ว

“ไปมีปัญหาอะไรกับใครรึเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ