บทที่ 118 KINNPORSCHE 25 : หยุดไม่ไหว (2)

“กูไม่ได้งอน!” เหมือนผมยิ่งด่าไอ้คินน์จะยิ่งชอบ มันเอื้อมมือมาบีบแก้มผม จนผมปากจู๋ออกมา ผมรีบปัด ๆ มือมันอีกครั้ง แล้วผมคงโฟกัสที่ไอ้คินน์มากเกินไปจนลืมไปว่า…

“อะแฮ่มม….มึงอันนี้แปะตรงไหวะ” ไอ้จอมโพล่งออกมา พร้อมกับผมและไอ้คินน์รีบละออกจากกันเล็กน้อย สายตาผมมองรอบ ๆ เห็นพวกเพื่อน ๆ จ้องมองมาที่ผมอึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ