บทที่ 131 KINNPORSCHE 27 : พอ (3)

“ยังไงก็บอกแล้วกัน...แล้วก็ขอบคุณที่มาส่ง” ผมว่าทิ้งท้าย ไอ้เวกัสยิ้มกว้างแล้วโบกมือลา ผมก้าวเท้าลงจากรถพร้อมกระชับกระเป๋าเป้ขึ้นบ่ากำลังจะหมุนตัวเดินเข้าไปในบ้าน แต่สายตาก็สะดุดกับร่างสูงที่ยืนหน้านิ่วกอดอกพิงฝากระโปรงรถตัวเองอยู่

“...” ผมนิ่งอึ้งทำตัวไม่ถูกที่ไอ้คินน์ในชุดนักศึกษาจ้องเขม็งมาที่ผม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ