บทที่ 149 KINNPORSCHE 30 : สายไป (5)

“ไอ้บ้านี่เหมือนตุ๊กตาเสียกบาลฉิบหาย แล้วก็ดูเสียสติด้วย มึงว่าป่ะ” ไอ้เต็มหันมาบอกกับผมยิ้ม ๆ

“อื้ม” ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าไอ้ตะวันชวนผมมานั่งร้านอาหารกินไปด้วยคุยไปด้วยของมันเพราะมีจุดประสงค์อยากกวนประสาทผมหรือเพราะมันหิวจริง ๆ กันแน่ แม่ง! สั่งมาเยอะฉิบหาย แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตากินซะไม่สนคนนั่งร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ