บทที่ 165 KINNPORSCHE 32 : คลี่คลาย (6)

“คินน์ อย่าไป...ตะวันขอโทษ คินน์อย่าทิ้งตะวันนะ” เสียงไอ้ตะวันดังมากระทบโสตประสาทผมจนรู้หมั่นไส้มันอีกที ผมเลยหันหลังพุ่งตัวกลับไปหามันพร้อมกับยกเท้าขึ้นมาถีบหน้ามันเต็มแรง จนมันสลบหงายไปกับพื้น

“พี่ตะวัน!!!” ไอ้เมฆเรียกอย่างอึ้ง ๆ

“พูดมาก กูรำคาญ ไอ้สัด!!!” ผมว่าพร้อมกับหายใจฟึดฟัดออกมา

“กูว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ